- düyünçələmək
- f. Düyünçə halına gətirmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
düyünçələmə — «Düyünçələmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçələnmə — «Düyünçələnmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçə — is. İçinə şey qoyulub düyünlənmiş yaylıq, parça və s. ; bağlama. Bir tərəfdə tayanın dibində su bardağı, çörək düyünçəsi, əyin paltarı və bir neçə boş çuval. C. M.. İndi get, nə ayın oyunun varsa, yığ bir düyünçəyə. N. V.. Pullara əl vurmamaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçələnmək — məch. Düyünçə halına gətirilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dür-düyünçə — is. Düyünçə şəklində bağlanmış şeylər. Sonra <Ələmdar> . . gizlətdiyi qızıl dür düyünçələrini dartışdırıb dəyirmi stolun üstünə tökdü, əsgi üsgüdən azad etdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dümbərə — (Kürdəmir) düyünçə, bağlama. – Bu dümbərələr nədi yığmısan bura … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qapuc — (Zaqatala) bağlama, düyünçə. – Qapucu yolda qoyup gəlmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlama — is. 1. «Bağlamaq»dan f. is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. M. C.. Nəhayət, <müəllimə> qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə. M.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlı — sif. 1. İp, zəncir və s. ilə bağlanmış, rəbt edilmiş, bənd edilmiş. – Bağlı aslana dovşanlar da hücum edər. (Ata. sözü). // Məc. mənada. <Həsənin> Dilaraya olan sevgisi həmişə bir əbədilik, daimilik hissi ilə bağlı idi. M. İ.. // Sarınmış,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bardaq — is. Su və ya başqa mayelər tökmək, yaxud içində piti bişirmək üçün saxsıdan, çinidən və s. dən qayrılmış qulplu və ya qulpsuz darboğaz qab; səhəng, cürdək. Bir tərəfdə tayanın dibində su bardağı, çörək düyünçəsi, əyin paltarı və bir neçə boş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti